نسخه اولیه آزمون نگرش به تغذیه در سال ١٩٧٩ توسط گارنر و گارفینکل با ٤٠ عبارت تهیه شد. در مطالعات بعدی به دلیل طولانی بودن آزمون و اعتبار و روایی آن در سال ١٩٨٩ نسخه ٢٦ ماده ای آزمون با اعتبار و روایی نسبتاً خوبی توسط مولفان آماده شد. آزمون نگرش به تغذیه EAT-٢٦ پراستفاده ترین ابزار استانداردی است که برای سنجش نشانگان اختلالات تغذیه به کار می روند. نسخه اخیر در مطالعات زیادی مورد استفاده قرار گرفته است. در مطالعه نانس، کمی و اولینتو (٢٠٠٥) برای بررسی اعتبار و روایی پرسشنامه بر روی ١٦١ زن برزیلی اجرا شد که ضریب اعتبار آن با حساسیت تشخیصی ٠/٤٠ و ویژگی ٠/٨٤ محاسبه شد. همچنین ضریب آلفای کرونباخ برای هر عبارت ٠/٧٥ به دست آمد. اعتبار سازه با روش تحلیل عاملی تأییدی بررسی شد (به نقل از پورقاسم گرگری، حامد بهزاد، سید سجادی و کوشاور، ١٣٨٩). همچنین بین نمایه توده بدنی و پرسشنامه نگرش تغذیه ای همبستگی مثبت و معناداری بدست آمد (پورقاسم گرگری و همکاران، ١٣٨٩). برخی پژوهشگران نشان دادند که این مقیاس در تشخیص اختلال های تغذیه ای دانشجویان روایی مناسبی دارد. در پژوهش مینتز و همکارانش روایی ملاک این آزمون با معیارهای DSM -IV برای اختلال های خوردن ٠/٩٠ بدست آمد. در پژوهش ملازاده اسفنجانی، اراضی، روحی و محمدی (١٣٩١) برای بررسی روایی آزمون از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که برای کل مقیاس ٠/٨٢ بدست آمد. دژخام و همکارانش پایایی آزمون را با استفاده از بازآزمایی ٠/٩١ بدست آورده اند. در پژوهش ملازاده اسفنجانی و همکارانش (١٣٩١) برای بررسی پایایی آزمون از روش دو نیمه کردن استفاده شد که ضریب آن از٠/٦٩ تا ٠/٧٣ بود.
