پرسشنامه شخصیتی نئو فرم ٢٤٠ سؤالی است که توسط حق شناس در سطح شیراز هنجاریابی شده و مورد ارزیابی قرار گرفته است (حق شناس، ١٣٨٧). آزمون در سال ١٩٩٢ توسط کاستا و مک کری جهت بررسی شخصیت تهیه گردیده است. این پرسشنامه شامل ٦٠ سوال است که بر اساس تحلیل عاملی نمرات NEO-PI که در سال ١٩٨٦ اجرا شده بود، به دست آمده است. پرسشنامه شخصيتي نئو توسط مك كري و كاستا روي ٢٠٨ نفر از دانشجويان آمريكايي به فاصله سه ماه اجرا گرديد كه ضرايب اعتبار آن بين ٠/٨٣ تا٠/٧٥ به دست آمده است. اعتبار درازمدت اين پرسشنامه نيز مورد ارزيابي قرار گرفته است. يك مطالعه طولاني ٦ ساله روي مقياس هاي روان آزردگي خويي، برون گرايي و باز بودن نسبت به تجربه، ضريب هاي اعتبار ٠/٦٨ تا ٠/٨٣ را در گزارش هاي شخصي و نيز در گزارش هاي زوج ها نشان داده است. ضريب اعتبار دو عامل سازگاري و با وجداني به فاصله دو سال به ترتيب ٠/٧٩ و٠/٦٣ بوده است (مك كري و كاستا، ١٩٨٣؛ به نقل از گروسي فرشي، ١٣٨٠). در پژوهش آتش روز (١٣٨٦) با استفاده از روش همساني دروني، ضريب آلفاي كرونباخ براي هر يك از ٥ صفت: روان آزردگي خويي، برون گرايي، گشودگي، سازگاري و وجداني بودن به ترتيب ٠/٧٤، ٠/٥٥، ٠/٢٧، ٠/٣٨ و ٠/٧٧ به دست آمد. تمنایی فر، صدیقی ارفعی و گندمی (١٣٨٩) ضریب پایایی هر یک از زیرمقیاس ها پرسشنامه شخصیتی نئو (روان رنجوری، برون گرایی، گشودگی به تجربه، خوشایندی و با وجدان بودن) در ایران ٠/٨٣، ٠/٧٥، ٠/٨٥، ٠/٧٩، ٠/٧٩ به دست آورده است.
