پرسشنامه ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ ﻣﻮﻧﺶ

توضیحات تکمیلی

ﻣﻘﯿﺎس ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ ﻣﻮﻧﺶ ﺑﻪ ﻣﻨﻈﻮر اﻧﺪازهﮔﯿﺮي ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ ﻃﺮاﺣﯽ ﺷﺪه اﺳﺖ. ﺑﺎ در ﻧﻈﺮ ﮔﺮﻓﺘﻦ دﯾﺪﮔﺎهﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ درﺑﺎره ﺳﻼﻣﺖ روانﺷﻨﺎﺧﺘﯽ و ﻣﻘﯿﺎسﻫﺎس ﻣﺘﻨﻮﻋﯽ ﮐﻪ ﺑﺮاي اﻧﺪازهﮔﯿﺮي آن ﺳﺎﺧﺘﻪ ﺷﺪه اﺳﺖ، ﮐﻮزﻣﺎ، اﺳﺘﻮﻧﺰ و استونز (٢٠٠٠) آزﻣﻮﻧﯽ را ﺳﺎﺧﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮ ﻣﻘﺪار و ﺷﺪت اﺣﺴﺎﺳﺎت ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ ﺗﺎﮐﯿﺪ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻫﺮ ﮐﺪام از اﯾﻦ اﺣﺴﺎﺳﺎت دو ﺑﻌﺪ ﮐﻮﺗﺎه و ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت را در ﺑﺮﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ. ﻣﺎدهﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﻌﺪ ﮐﻮﺗﺎه ﻣﺪت ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه ﺟﻨﺒﻪ ﺣﺎﻟﺘﯽ و ﻣﺎدهﻫﺎي ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ ﺑﻠﻨﺪ ﻣﺪت ﻣﺮﺑﻮط ﺑﻪ رﮔﻪاي (ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ) اﺳﺖ. ﻫﺮﮐﺪام از ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ ﺣﺎﻟﺘﯽ داراي ٥ ﺳﻮال و ﻫﺮﮐﺪام از ﺟﻨﺒﻪﻫﺎي ﻣﺜﺒﺖ و ﻣﻨﻔﯽ رﮔﻪاي داراي ٧ ﺳﻮال اﺳﺖ ﮐﻪ روي ﻫﻢ رﻓﺘﻪ اﯾﻦ ﻣﻘﯿﺎس ٢٤ ﺳﻮال را دارا ﻣﯽﺑﺎﺷﺪ. اﻋﺘﺒﺎر ﻣﻘﯿﺎس ﻣﻮﻧﺶ در ﭘﮋوﻫﺶﻫﺎي ﻣﺨﺘﻠﻒ از ٠/٧٠ ﺗﺎ ٠/٨٥ ﮔﺰارش ﺷﺪه اﺳﺖ (ﺑﻪ ﻋﻨﻮان ﻣﺜﺎل، ﮐﻮزﻣﺎ و ﻫﻤﮑﺎران، ٢٠٠٠). در ﻣﻮرد رواﯾﯽ اﯾﻦ آزﻣﻮن ﻣﯽﺗﻮان ﮔﻔﺖ ﺑﺎ ٠/٧٦ دﻗﺖ ﻣﯽﺗﻮاﻧﺪ اﻓﺮاد اﻓﺴﺮده را از اﻓﺮاد ﺳﺎﻟﻢ اﻓﺘﺮاق دﻫﺪ. ﺑﻪ ﻋﻼوه ﻫﻤﺒﺴﺘﮕﯽ اﯾﻦ آزﻣﻮن ﺑﺎ دﯾﮕﺮ ﻣﻘﯿﺎسﻫﺎي ﺳﻼﻣﺖ روان از ﺟﻤﻠﻪ درﺟﻪﺑﻨﺪي ﺷﺎدﮐﺎﻣﯽ ﯾﻮدﮔﺎس (٠/٥٠) ﻧﺸﺎن دﻫﻨﺪه اﻋﺘﺒﺎر ﻫﻤﮕﺮاي اﯾﻦ آزﻣﻮن اﺳﺖ (ﻣﺎﮐﯽ ، ٢٠٠٥؛ واﻟﺰ، ٢٠٠٦). در اﯾﺮان در ﺗﺤﻘﯿﻖ ﺑﺎﺑﺎﭘﻮر و ﻫﻤﮑﺎران، ﻫﻤﺴﺎﻧﯽ دروﻧﯽ اﯾﻦ آزﻣﻮن ﺑﺮاﺑﺮ ﺑﺎ ٠/٧١ ﺑﻪ دﺳﺖ آﻣﺪ. ﻫﻤﭽﻨﯿﻦ در اﯾﻦ ﺗﺨﻘﯿﻖ رواﯾﯽ ﺳﺎزهاي اﯾﻦ ﻣﻘﯿﺎس ﻧﯿﺰ ﻣﻮرد ﺗﺎﯾﯿﺪ ﻗﺮار ﮔﺮﻓﺖ. در ﭘﮋوﻫﺶ ﻋﻠﯿﭙﻮر و ﻫﻤﮑﺎران (١٣٨٩) آﻟﻔﺎي ﮐﺮﻧﺒﺎخ ﻣﺤﺎﺳﺒﻪ ﺷﺪه ﺑﺮاي ﭘﺎﯾﺎﯾﯽ اﯾﻦ آزﻣﻮن ٠/٧٦ ﮔﺰارش ﺷﺪ.